hayatında öyle bir an gelir ki, sesin çıkmaz elin ayağın tutmaz, gözün görmez kulağın duymaz... isyan etsen neye edeceksin, kızsan sövsen kime neye... binlerce cümle kursan da zihninden, geçmez yüreğin süzgecinden. karnına bıcak darbesini yemiş gibi hissedersin iki büklüm olursun olduğun yerde. üşürsün ağustos sıcağında bile. dünya bambaşka biryerdir artık hayatsa aynı değildir dünden. sanki aldığın nefes bile değişmiştir artık daha bir yakar ciğerlerini. çocuk olmak annene sarılmak istersin. ve belki de ağlamak.. ağlarsın da ama kimse görmeden ağlarsın. zihninle yüreğin amansız bir savaşa başlamıştır artık. kazan yoktur bu savaşta, kaybedense hep sen olursun...
ben bunları yaşayalı çok oldu ama ne zaman aynı hislerde birini görsem içimde bir yangın başlar sebepsiz...
BUGÜN DOST YARALANMIŞ YİNE GÖNLÜM HOŞ DEĞİL...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder