Benim gidecek bir evim hic olmadi. Ya gittigim evde bana yer olmadi ya da gittiğim yerde benden başka kimse olmadi. Iki turlu de evim diyemedim. Icerisindeki hayatlar hic bana gore olmadi. Aksam oldugunda gulumseyerek giremedim hic bir yere. Hani insanlar kapida birakir ya sorunlarini ben işte hep istemeye istemeye girdim ikametimin belirttigi haneye. Kapida biraktigim sorunlar o cati altindaki sorunlardan daha kolay geldi bana. Şöyle uzanip gulumseyemedim kanepede. Ben hep otururum. Kimi zaman oturarak uyurum. Çünkü boyle alistim. Ya yalnizliktan oturdum ya da o hanedekilere batmamak icin oturdum. Gidecek yerim de olmadi hic. Ben hep bir evim olsun istedim dunyayi kapisinda birakip dunyam olan bir ev. Hic olmadı.