Pazartesi Sendromunun kaynağı :D

pek bir sevdiğim arkadaşın biriyle (ismi lazım değil çok isterse çıkar o benim der :D )messengerda saçmalarken nereden geldiğini anlamadığımız bir şekilde çocukluk yaşantımıza bi dönüş yaptık. yaramazlıklar, oyunlar, kardeşle yapılan kavgalar derken hepimizin kabusu olan o pazar gecelerine geldi söz

sordum "peki pazar gecelerine ne diyeceksin?"
cevap basitti "KABUS" :D

doğru değil mi ama?
bi kere haftasonu tatili bitmiş sabah okul var ve kimbilir ilk ders hangi nefret uyandıran ders. kaldı ki burada da bir teorim var;
geleceğe olan eğilimimizi belki de pazartesi sabahı ilk hangi derslerse onlara olan nefret belirledi :D neyse konumuzu sapıttırmayalım.

bütün haftasonu deli dana gibi tepinmişin, maçını yapmışın ya da her ne yapıyorsan seni dünyadan alıkoyacak hepsini bitirmişsin onun burukluğuyla eve gidiyorsun ve evde seni fırçalamak için bekleyen bir anne vardır :D annenin burda sana fırça atması için birşey yapmış olmana gerek yok çünkü kadın zaten bütün haftasonunun stresini ne yapar eder senden çıkartır. zaten sen de bunu az çok bildiğinden madem fıça var bari değsin deyip eve hiç de masum oalrak gitmezsin.

pazar geceleri nedense hiç de sevdiğin yemekler olmaz ve zorla da olsa yersin (bakınız yine baskı var olayda:D )

yemekten sonra işte gerçek kabus;
BANYOOOOOO :D

artık o bir rutindir pazar gecesi yıkanacaksın bu tabuyla büyümek hangimizi etkilemedi. hele bir de daha tek başına banyo yapma iznin yoksa ve annen yıkamak zorundaysa seni... bu ayrıntıya girmek istemiyorum ağır sarsıntı yaratır :D
banyonu yaparsın pijamalar giyilir (ayrıca hatırlayın kulaklarda illa kırmızıdır bu esnada :D )gecersin televizyon karşısınaaa... hop nereye geciyorsun?

"bitti mi ödevler?" diye bir soru... işte içinin cızz ettiği, soğuk bir terleme geçirdiğin, kulaklardaki yanmanın daha da şiddetlendiği bir an :D
tabiki de bitmedi ödev. neden bitmedi? çünkü pazar günü yaparım dedin kendini kandırdın. cumartesi oyun günü dedin pazar yaparım dedin ama tarih yazmadı bir defa da pazar günü şu ödevlerini bitirdiğini. ve ne tesadüf ki kalan ödevler sabah ilk dersin :D o esna da "sabah okulda yaparım nasıl olsa nurettin yapmıştır" düşüncesinin verdiği gaflete düşersin. sanki nurettin senle top oynamadı bütün gün :D ama tabi bu gerçekten kaçarak anneye şu cevap verilir "dün yapmıştım" :D
lan sıpa anne malını bilmiyor mu yapıp yapmadığını anlamıyor mu :D
neyse anne ses etmez çünkü zaten işi başından aşkındır.

bir an ortalık sakinleşti derken televizyon keyfi yapma fantazileri yaşarken inceden bir yumusatıcı kokusu yayılır ortalığa... ve birden tam televiyonun yanına ütü masası gelir..... işte o anda gözler dolar, haykırmak istersin içindeki isyanı :D çünkü anne yerleşmiştir makamına canı ne isterse onu izleyecektir. senin itiraz hakkın yoktur çünkü ilk lafında "doğru yatağa sabah kalkmıyorsunuz" kozu vardır annenin elinde. mecbur ses cıkartmaz anne ne izlerse eşlik edersin gittiği yere kadar :D

ve işte en kritik anlardan birine gelinmiştir, baba eve gelir. dersin ki hah şimdi izlerim spor programı golleri görürüm şimdi. baba gelir kumandayı alır acar spor programını sonra saate bakar "doğru yatağa"... sadece 2 kelime...
bu iki kelimeyle yıkılır dünya başına. hiçbirşey diyemezsin evdeki temizlik kokusuyla birlikte doğru odana ayakları sürüyerek...

odandan bütün gün kaçmışındır eninde sonunda gelecceğin yer olduğu için ama kaçınılmaz olan gerçekleşmiştir. zamanın gelmiştir ve yatacaksın.
tamam yataccaksın da kolay mı öyle yatmak hele ki bir de kardeşin varsa. tüm haftasonunun geberten yorgunluğuna rağmen yaşadığın pazar gecesi travması neticesinde insomnia hastası gibi zerrre kadar uykun yoktur :D kardeşle olan ışığı kapat vsvsvs gibi bahanelerden cıkan kavga uzun soluklu olmaz anne olaya el atar çeneni kapatır yatarsın. yorgan ayaklarına dolanır uyuyamazsın saçma sapan seyler gelir aklına uyuyamazsın ve sonrasında sabah okula gideceğin gerçeği senin gözlerinin dolmasına sebep olur...

şimdi tüm bunlara dayanarak pazartesi sendromuna sebep olanın pazar geceleri olduğunu nasıl inkar edebiliriz ki? o zamanlar okul vardı bugun iş güç ama değişen birsey yok pazar gecelerinin bu rutin törenleri değişim gösterse de özünde hala devam ediyor ve biz hiçbir zaman seni sevmeyeceğiz PAZARTESİ!
kusura bakma yaşasın CUMA :D